stanowisko
w związku z notą Kongregacji Nauki Wiary
na temat moralnej oceny stosowania niektórych szczepionek przeciw Covid-19
z 21 grudnia 2020 roku

Zgodnie z notą Kongregacji Nauki Wiary z dnia 21 grudnia 2020 roku przyjmowanie substancji leczniczych (szczepionek) wytworzonych z użyciem materiału biologicznego pobranego z abortowanych płodów może być moralnie dopuszczalne, ale w stanie swoistej wyższej konieczności. Jeśli osoba przyjmująca np. szczepionkę, nie brała udziału w takim niegodziwym działaniu, potępia co do zasady umyślne zabijanie dzieci przed narodzeniem, ale w istniejących okolicznościach, bez użycia substancji wytworzonych w niegodziwy sposób, nie jest w stanie zatroszczyć się należycie o swoje zdrowie i życie, celów tych nie da się osiągnąć w inny, godziwy sposób.

Niewłaściwe jest rozumienie Noty w ten sposób, iż Kościół uznaje, za przynajmniej częściowo moralnie usprawiedliwia zabijanie dzieci przed narodzeniem, jeśli pobiera się z ich ciał materiał biologiczny dla osiągania celów leczniczych (badania naukowe, tworzenie leków, szczepionek). Nie można Noty rozumieć w związku z tym w ten sposób, iż każda szczepionka, niezależnie od okoliczności, jeżeli już została wytworzona i nastąpiło to nawet z udziałem takich materiałów biologicznych, staje się jednak moralnie bez zarzutu i można jej używać bez żadnych dalszych ograniczeń. W szczególności nie jest tak, że w sytuacji epidemii C19 moralne, bez względu na dalsze okoliczności, staje się użycie każdej szczepionki.

Jeśli nasze rozumienie jest prawidłowe, płyną z niego naszym zdaniem następujące wnioski:
1/ Zasadne jest oczekiwanie katolików, iż rząd Rzeczypospolitej przedstawi wszelkie dane o zakupionych szczepionkach tak, by możliwe było rozpoznanie, które z nich wytworzone zostały w sposób godziwy.
2/ Zasadne jest oczekiwanie, iż rząd Rzeczypospolitej da katolikom i wszystkich osobom dostrzegającym moralną wagę sprawy, a którzy wrażą życzenie zaszczepienia, prawo wyboru substancji, którą zostaną zaszczepione tak, by mogły wskazać te godziwe moralnie. Natomiast katolicy, o ile wyrażą wolę zaszczepienia, powinni przyjmować wyłącznie takie szczepionki chyba, że stanie się to niemożliwe.
3/ Zasadne jest oczekiwanie, iż rząd Rzeczypospolitej wyjaśni, jakie były kryteria zakupu szczepionek i czy były brany pod uwagę opisany aspekt moralny.
4/ Zasadne jest oczekiwanie, iż biskupi, konferencja Episkopatu Polski zwrócą się o takie wyjaśnienia do rządu Rzeczypospolitej, a co najmniej wspierać będą katolików w uzyskaniu takich wyjaśnień.
W poprzednich stanowiskach wyraziliśmy konsekwentnie pogląd, iż dotychczasowa powściągliwość biskupów (Konferencji Episkopatu Polski) w relacjach z państwem, mogła być uzasadniona. W historii Polski zdarzały się już takie sytuacje. Przykładowo nawet teraz katolikowi ciężko jest czytać porozumienie z 14 kwietnia 1950 roku. Dziś nie ma jednak większych wątpliwości, iż Prymas Wyszyński postąpił słusznie, wybierając takie rozwiązanie.

Należy jednak przypomnieć, iż niekiedy właściwsze są inne rozwiązania. W podobnej co do zasady, jak się wydaje sytuacji, manipulacji społeczno-gospodarczo-politycznych pod pretekstem zwalczania choroby zakaźnej, Konferencja Episkopatu Kenii w 2014 roku zdecydowała o konieczności zajęcia jasnego stanowiska, wystąpić w obronie Kenijczyków (raport Konferencji Episkopatu Kenii: http://www.kccb.or.ke/home/wp-content/uploads/2015/02/STATEMENT-BY-CHCK-AFTER-FINAL-REPORT-ON-TETANUS-VACCINE.pdf).

W historii Polski nie raz było tak, iż wobec ułomności działań władzy czy wręcz ich braku (gdy Polska straciła niepodległość), Kościół podejmował się troski o sprawy publiczne. Zwłaszcza, gdy konieczność ta wiązała się z obroną podstaw materialnych i moralnych bytu narodu.

W imieniu Stowarzyszenia Europa Tradycja
Ryszard Skotniczny, Prezes
28.12.2020r.